Ndikimi diplomatik i ministrit të jashtëm rus Sergei Lavrov duket se është reduktuar pas anullimit të vizitës së tij në Serbi. Qëndrimet e tij në Zvicër në janar të këtij viti dhe në Francë në nëntor të vitit të kaluar ka të ngjarë të kenë qenë mundësitë e fundit për kryediplomatin e Putinit për të lëvizur në Evropën Perëndimore për një kohë të gjatë.
Sipas medias gjermane, Lavrov duhet të kishte zhvilluar bisedime në Serbi këtë të hënë dhe gjithashtu të martën. Shteti ballkanik, i cili është gjithashtu një kandidat për anëtarësim në BE, nuk i ka miratuar sanksionet e tij kundër Rusisë. Programi ishte vendosur tashmë: Lavrov do të takohej me kreun e shtetit Aleksandër Vuçiç në Beograd, me kryeparlamentarin Ivica Daçiq dhe Porfirije, Patriarkun e Kishës Ortodokse Serbe.
Lavrov madje kishte filluar përgatitjet mediatike për vizitën e tij. Ai dha një intervistë për një kanal televiziv Dodiks dhe tha se do të fliste në Beograd për të gjitha temat “që i interesojnë miqve tanë serbë”. Por asgjë nuk do të vinte nga kjo për momentin, të paktën jo në një bisedë të drejtpërdrejtë. Fqinjët e Serbisë, Bullgaria, Maqedonia e Veriut dhe Mali i Zi, të gjithë anëtarë të NATO-s, kanë refuzuar t’i japin të drejtat e fluturimit të avionit qeveritar të Lavrov.
Një vështrim në hartë tregon se asgjë nuk do të kishte ndryshuar edhe nëse kryeministri i Hungarisë Viktor Orban do të kishte ndërhyrë, sepse për të hyrë në hapësirën ajrore hungareze, avioni i qeverisë së Lavrov do të duhej të kalonte fillimisht hapësirën ajrore polake. Mediat serbe tashmë kanë spekuluar se si ndryshe Lavrov mund të shkojë në Serbi. Në teori, ai mund të kishte marrë një fluturim të planifikuar. Në fund të fundit, Air Serbia ende fluturon çdo ditë nga Beogradi në Moskë dhe Shën Petersburg.
Por ideja që ministri krenar i Federatës Ruse do të udhëtonte në të njëjtin avion me njerëzit e thjeshtë ishte joreale që në fillim. Gjithashtu për shkak se avionët e Air Serbisë për në Rusi kohët e fundit janë dashur të kthehen prapa për shkak të kërcënimeve me bomba.
Pra, asgjë nuk doli nga samiti i Beogradit mes Presidentit të Serbisë dhe njeriut që ka vite që fshihet nga luftërat e Putinit në skenën ndërkombëtare. Kishte gjëra të rëndësishme për të folur. Në fund të majit, pas një telefonate me Putinin, Vuçiç njoftoi një marrëveshje paraprake për një kontratë furnizimi me gaz që dukej pothuajse e bujshme. Kontrata e mëparshme dhjetëvjeçare mes Serbisë dhe Rusisë ka skaduar së fundi. Megjithatë, Vuçiç arriti të negociojë një zgjatje trevjeçare me kushte jashtëzakonisht të favorshme, të paktën kështu thotë Vuçiç. Prandaj Serbia do të paguajë deri në dhjetë herë më pak për gazin rus sesa klientët e tjerë në kontinent.
Megjithatë, nuk mund të anashkalohet fakti që Vuçiç ka kohë që po përpiqet me kujdes të shkëputet nga Putini. Një tregues i kësaj janë raportet dhe deklaratat e herëpashershme kritike në perandorinë e stacioneve televizive, portaleve të internetit dhe tabloideve, të cilat kontrollohen nga shoqëruesit e Vuçiçit dhe gjithmonë raportojnë për interesat e tij. Hosanna këndohej atje kur ishte fjala për Putinin. Gjithmonë theksohej “afërsia vëllazërore” mes serbëve dhe rusëve.
Të paktën kështu nuk është më gjatë gjithë kohës, ku së fundmi është raportuar se në fakt Lavron është vetëftuar në Serbi. Veprime të tilla tregojnë se presidenti i Serbisë nuk është kryesisht një ideolog, por një burrë pushteti pragmatik. Ai nuk ka asnjë kundërshtim për të shpallur një vëllazëri me Rusinë nëse kjo i sjell dobi brenda vendit. Megjithatë, ai nuk dëshiron të hyjë në një vëllazëri gjaku me Rusinë në mes të luftës, e cila në fund mund të shkatërrojë ekonominë e Serbisë.
Së fundmi ai vizitoi në mënyrë demonstrative refugjatët ukrainas në një qendër azili në Serbinë jugore dhe i mirëpriti në vend.
“Ndihuni sikur të ishit në shtëpinë tuaj këtu. Nëse është e nevojshme, ne jemi të gatshëm të ndihmojmë në çdo mënyrë dhe të marrim shumë njerëz nga territori ukrainas”, citohet të ketë thënë presidenti në mediat serbe. Deklarata dhe gjeste të tilla ndryshojnë dukshëm nga toni i ditëve të para të luftës në shkurt, kur një gazetë e përkushtuar veçanërisht ndaj Vuçiçit titullohej: “Ukraina ka pushtuar Rusinë!”
Gjysma e kthesës tregon se politika e Vuçiçit me ‘sharrë’ mes Lindjes dhe Perëndimit vështirë se mund të mbahet në kushtet aktuale. Kjo u duk edhe këto ditë nga kancelari Olaf Scholz që pritet të premten në Beograd, nëse do të shkojë apo jo. Këto ditë biseda në Beograd ishte se Berlini e kishte bërë të qartë se po të vinte Lavrov, Scholz nuk do të shkonte. Kjo nuk u konfirmua në qeveri, por për këtë kishte folur këto ditë edhe Vuçiç. Televizioni “Pink TV”, gazetarët e të cilit i bëjnë vetëm pyetje të përshtatshme për të, pyeti nëse do të ishte lajm i keq nëse Scholz nuk do të vinte. Vuçiç tha po dhe profetizoi: “Është gjithmonë e mundur, por shpresoj që të mos ndodhë kështu. Por ne do të shohim. Fillimisht do të shohim nëse do të vijë Lavrov dhe më pas do të shohim”.
