Shkruan: Faton Mehmetaj
Jeta e tij që nga fëmijëria e deri në rënje të tij në altarin e Atëdheut është e mbushur plot lavdi.
Adriani lindi më 11 tetor 1972 dhe ishte ushtari i parë i rënë me uniformë të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës. Ishte njëri nga shtyllat kryesor të UÇK-së dhe bashkë më Luan Haradinajn e përbënin boshtin kryesor të guerilës së UÇK-së.
Adrian Krasniqi ka lindur në familjen e njohur të Sylërexhëve të fshatit Vranoc, të Pejës, nga babai Rexhepi dhe nëna Mejremja. Ai e kishte mbështetjen e nënës së tij Mejremes të agjës Xhafer Krasniqi por edhe të Agim Tafë Krasniqit në Tropojë po ashtu familjar i Adrian Krasniqit.
Adriani mësimet e para i mori në shkollën fillore “Vëllazërimi” në Baran, ndërsa shkollën e mesme e kreu në gjimnazin “Bedri Pejani” në Pejë. Në vitet 1991 – 1993 studimet i vijoi në Fakultetin Ekonomik në Universitetin e Prishtinës, dhe pastaj në Fakultetin Ekonomik në Universitetin e Tiranës.
Që nga viti 1992 e deri në vitin 1997, Adrian Krasniqi me pjestarët tjerë të grupit kohë pas kohe kanë sjellë armatim nga Shqipëria për ti frunizuar grupet e UÇK-së. Edhe pse ishte identifikuar nga organet e sigurimit serb për veprimtarinë e tij ushtarake, ai nuk u ndal as një minut të vetem.
Ka bashkëpunuar ngusht më Ilir Konushevcin, familjen Haradinaj, me Qerim Kelmendin, Mujë Krasniqin, Rexhep Selimin, Sylejman Selimi e shumë e shumë figura tjera që kanë qenë drejtues të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës. Më 16 tetor të vitit 1997, Adrian Krasniqi së bashku me Mujë Krasniqin, Ilir Konushevcin dhe Qerim Kelmendin, ndërmerr një aksion të armatosur kundër stacionit policor në fshatin Kliçinë të komunës së Pejës. Në këtë rast, njësiti i UÇK-së kishte shkëmbyer zjarr të ashpër me forcat policore serbe. Në këtë shkëmbim zjarri, Adriani bie heroikisht në altarin e lirisë.
Trupi i dëshmorit Adrian Krasniqi u varros në vendlindjen e tij në Vranoc. Në ceremoninë e varrimit morën pjesë shumë liridashës dhe luftëtarë të ardhshëm të UÇK-së, nga të gjitha viset e Kosovës. Në kohën e luftës frontale në Dukagjin, shtëpia e Adrian Krasniqit në Vranoc bëhet spital ushtarak, ndërsa familja Krasniqi, ashtu sikurse edhe shumë familje të tjera liridashëse, u vunë në shërbim të gjithanshëm të luftës për çlirimin e Kosovës nga robëria serbe.
Me emrin e tij u emërtua Brigada 133 e Lugut të Drinit, në Zonën Operative të Dukagjinit. Shtabi i Përgjithshëm i Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, Adrianin e ka graduar, pas rënies, me gradën ushtarake gjeneralkolonel. Sot, emrin e tij e mban me pietet e nderim kazerma e Zonës së Tretë Mbrojtëse e TMK-së në Pejë.
Adrian Krasniqi, pas rënies, është nderuar me mirënjohje të shumta nga Shtabi i Përgjithshëm i UÇK-së, nga Shtabi i Përgjithshëm i TMK-së, nga Qeveria e Përkohshme e Kosovës dhe nga Komanada e Zonës Operative të Dukagjinit. Në Varrezat e Dëshmorëve në Vranoc, ku prehen në amshueshmëri dëshmori Adrian Krasniqi, është ngritur lapidari, me pllakën përkujtimore të skalitur në të. Për veprën dhe heroizmin e këtij prijetari të lirisë janë thurur këngë, shkrime të ndryshme, poezi, monografi. Emrin e tij e mbajnë rrugë e sheshe dhe është ndër figurat më të çmuara të UÇK-së.
Sot e për mot përulëmi para figurës madhështore të Gjeneralmajor Adrian Krasniqit, para veprës së tij të pavdekshme, Shtatores së tij që simbolizon lavdinë e tij dhe lirinë e Kosovës.
Përjetësisht në kujtimin dhe mendjen tonë!
Lavdi!
