Përveç fustaneve të bardha, nuset në dasma vendosin kryesisht mbulesë në fytyrë
Zakoni i një vajze që martohet në ditën e dasmës duke mbuluar fytyrën është me shekuj më i vjetër se zakoni i veshjes së fustaneve të nusërisë. Dhe, në fakt, për pjesën më të madhe të historisë, velloja nuk ishte aspak e bardhë dhe as transparente.
Shumica e etnologëve dhe antropologëve pajtohen se origjina e mbulesës së nuses duhet kërkuar në kohët e lashta, kur vajzat fshihnin fytyrat e tyre në këtë mënyrë për t’u mbrojtur nga shpirtrat e këqij, shkruan portali Listverse.
Greket dhe romaket nga e kaluara mbanin vello të kuqe dhe të verdha që simbolizonin zjarrin për të trembur dhe larguar shpirtrat e këqij dhe demonët.
Romakët shkuan aq larg sa që nuset në një periudhë të historisë ishin të mbuluara plotësisht me një vello të kuqe gjatë gjithë dasmës.
Është edhe një arsye tjetër, shumë më praktike, por po aq rrëqethëse për traditën e veshjes së vellove të gjata. Domethënë, bëhej me porosi, pikërisht sipas gjatësisë dhe masave të tjera të nuses së ardhshme, pas përjetësisë ruhej me kujdes dhe, kur koha vjrn, përdorej si qefin funerali pas vdekjes së gruas.
Në Evropë martesat e organizuara ishin normale dhe ka nga ata që pretendojnë se vajzat mbajnë mbulesë për të mos lejuar që burri i tyre i ardhshëm të shihte fytyrën e tyre deri në fund të ceremonisë martesore. Teorikisht, nëse nuk u pëlqente ajo që panë sapo nusja hoqi vellon, ishte tepër vonë për të ndryshuar mendje.
Një jehonë e largët e këtij zakoni mund të shihet sot në traditën hebraike në të cilën të rinjtë mbajnë një vello për t’u treguar të gjithëve se dhëndri nuk martohet me një vajzë vetëm për shkak të pamjes së saj fizike, por për shkak të vlerave shpirtërore.
